Εκδόσεις Άγρα-Βαβέλ
| Τιμή Εκδότη | €7,00 |
| Τιμή Λοκομοτίβα | €6,30 (-10%) |
Το σύγχρονο καθεστώς των εργασιακών σχέσεων δε σου επιτρέπει να αναζητήσεις μία δουλειά που μπορεί να σε βοηθήσει να επιβιώσεις, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του αστικού περιβάλλοντος. Οι προϋποθέσεις για να αποκτήσεις μία θέση είναι υπερβολικές και ανήκουν στη σφαίρα του φανταστικού. Ζητάνε προϋπηρεσία δέκα ετών, αλλά ζητάνε να είσαι και νέος/α. Θέλουν να μπορείς να παίρνεις πρωτοβουλίες, αλλά να μην είσαι καθόλου αυτόνομος/η. Ζητάνε γυναίκες για τη δουλειά, όμως μετά σου λένε ότι οι γυναίκες χρειάζονται βοήθεια, δεν είναι αρκετά μυώδεις ή ικανές ή -ακόμα χειρότερα- ότι οι γυναίκες είναι καλλωπιστικά όντα και λειτουργούν σαν μέσο διαφήμισης. [...] Πέρα από αυτό, οι μισθοί είναι ακραία χαμηλοί, είναι σαν να μας κοροϊδεύουν, καθώς αγοράζουν τις ώρες μας για ψίχουλα και είναι πολλές οι φορές που δεν μπορείς να ζήσεις αποκλειστικά με αυτά τα χρήματα. Για αυτό κάνουμε δύο και τρεις διαφορετικές δουλειές. Αν δεν επιλέξουμε κάτι τέτοιο, δεν υπάρχουν πολλές εναλλακτικές και γυρνάει μπούμερανγκ. Γιατί αν πεις όχι, εσύ πεινάς. Δεν έχει σημασία αν κουραστείς ή εξαντληθείς στη δουλειά, αφού όλο και κάποιος/α θα βρεθεί άμεσα μέσα από τους χιλιάδες υποψήφιους για να σε αντικαταστήσει. Ο σκοπός είναι να σε ξεζουμίσουν και να σε εξαντλήσουν. Έχουμε μετατραπεί σε αναλώσιμα όντα, ανεξάρτητα από τα προσόντα και τα πτυχία που έχουμε. Δεν υπολογιζόμαστε σαν άνθρωποι, αλλά σαν υπάλληλοι...Αντιγόνη Η., 201 (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Χρονολογία Έκδοσης: Απρίλιος 2019 | Αριθμός σελίδων: 136|
E-mail παραγγελιών | vivlio.lkm@gmail.com
Παρακολουθείστε τα νέα της Λοκομοτίβα στο https://www.facebook.com/locomotivacafe/ και επικοινωνήστε μαζί μας στο locomotiva.cooperativa@gmail.com.
![[...] Το μελαγχολικό κομμάτι της Δυτικής Ακτής, δημοσιευμένο πριν από τριάντα χρόνια σχεδόν, μας μιλούσε -με μουσική υπόκρουση Τζέρυ Μάλιγκαν και Μπομπ Μπρουκμάγερ- για εκείνη την εποχή, για τη βαθιά κρίση ενός ανθρώπου, αντανάκλαση της κρίσης του κόσμου που τον περιέβαλλε. Εκείνη η εποχή είναι η σημερινή. Η κρίση εξακολουθεί να υπάρχει, αναμφίβολα ακόμη πιο βαθιά. Και ο Ζερφώ συνεχίζει μελαγχολικός, στις τρεις το πρωί, να τρέχει με 145 χιλιόμετρα την ώρα στον εξωτερικό περιφερειακό του Παρισιού σε ένα ραντεβού με την αναπόφευκτη βία. Ο Tardi βρήκε το αντίστοιχο γράφημα, "ρεαλιστικό και κριτικό", αυτού του χαμένου και βίαιου κόσμου. Εφαρμόζει το πάγωμα της εικόνας με κλινική ακρίβεια, κυρίως όταν όλα είναι εκτός ελέγχου. Πιστός στο πνεύμα του κειμένου, απέφυγε επιμελώς να κάνει "κάτι περισσότερο από ένα αστυνομικό μυθιστόρημα". Τη στιγμή που ο Manchette αποκτά πρόσβαση στις "λογοτεχνικές" σειρές, ο Tardi θεώρησε ζήτημα τιμής να μπει στον κόσμο του. Μπορούμε κάλλιστα να πούμε ότι προσκάλεσε τον Manchette στον δικό του κόσμο. (Από την έκδοση)](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtICtKXeKFfD1eOOSt-UGT0g3Q_ofV-DEYtyTGxtF8mECSg0Q_MD05ooAp1_APTkLu7k3VnZSVBDz6joAfhwJQo7pEYq9vcN8wMoJvlhVSrlgK3sIGzAZxI0wD9bk12jGOriitlfjsh376/s1600/c02832c8-5ba3-4443-92be-35d5f49e51fd.jpg){kind=link}